Οι κατασκευές από παλέτες δεν έχουν τέλος! Τα παιδιά έφτιαξαν μια υπαίθρια δανειστική βιβλιοθήκη και την πρόσφεραν στην τοπική κοινότητα. Με τις φροντίδες της, καθώς και του Λιμενικού Ταμείου, τοποθετήθηκε στην αίθουσα αναμονής των επιβατών, στο λιμάνι του χωριού.

Τι γίνεται όταν συνεργάζονται οι μικρούληδες; Τι ετοιμάζουν τόσο καιρό στην πίσω μεριά του σχολείου;

Θα σας το πούμε: ετοιμάζουν έναν λαχανόκηπο! Λέτε να μας κεράσουν λίγη σαλάτα κι εμάς;

Το σχολείο μας, στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος του Μεταλλευτικού Μουσείου Μήλου, επισκέφθηκε το Βοτανικό Μονοπάτι, στην Αγγεριά της Μήλου. Στη διαδρομή μέχρι το ορυχείο της Αγγεριάς, γνωρίσαμε ενδημικά φυτά του νησιού μας και ακούσαμε πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες από τον κύριο Γιώργο Πετράκη, που μας ξενάγησε. Μάθαμε από τι κινδυνεύει η βλάστηση και για τους μηχανισμούς που έχουν τα φυτά, για να αντέξουν στις δυσκολίες (ξηρασία, βόσκηση). Ακόμα ήρθαμε σε επαφή με τις εργασίες που γίνονται στο ορυχείο της Αγγεριάς (το μεγαλύτερο ορυχείο μπεντονίτη στον κόσμο!) και μάθαμε για την αποκατάσταση τοπίου, που επιχειρούν οι μεταλλευτικές εταιρίες.

Υπάρχουν πολλές ιδέες για την επαναχρησιμοποίηση των υλικών. Τα παιδιά του σχολείου μας σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν τους πάτους των άδειων μπουκαλιών, για να φτιάξουν πασχαλίτσες, μελισσούλες και άλλα πολλά χρωματιστά ζουζούνια!

Εδώ και αρκετό καιρό ασχολούμαστε με την κατασκευή επίπλων κήπου από παλέτες και παλιά ξύλα.

Επιτέλους καταφέραμε να φτιάξουμε μια υπαίθρια τάξη, όπου θα μπορεί κάθε δάσκαλος να χρησιμοποιεί με τα παιδιά του. Είναι ωραίο να κάνεις μάθημα και ν? ακούς τα πουλιά?

Οι μαθητές του σχολείου μας συμμετείχαν σε δενδροφύτευση στην περιοχή του Αδάμαντα. Η δράση έγινε με πρωτοβουλία της κοινότητας Αδάμαντα.

Με ξύλα, χαρτί, σπάγκο, λίγη κόλλα και παλιές εφημερίδες φτιάξαμε τον χαρταετό μας. Καθοδηγητής μας ήταν ο κύριος Αλέξανδρος, που μας μίλησε για τα παιχνίδια που έφτιαχναν τα παιδιά, όταν ήταν και ο ίδιος παιδί.

Πετάμε τον χαρταετό μας ψηλά, ευχόμενοι σε όλους τους φίλους μας που συμμετέχουν στα “Οικολογικά Σχολεία” να έχουν υγεία και δυνάμεις να αγωνίζονται για ένα καθαρό περιβάλλον!

“Κουτσούνες” λέγονται στην ντοπιολαλιά της Μήλου οι κούκλες. Στα χρόνια των γιαγιάδων και των παπούδων μας τα παιδιά έφτιαχναν τα παιχνίδια τους με ό,τι υλικό υπήρχε και περίσσευε. Με βοηθούς μας τη γιαγιά Ευαγγελία και την κυρία Σπυριδούλα, αξιοποιήσαμε κουρελάκια και ρετάλια από ύφασμα, φτιάχνοντας τα κουτσουνικά μας: αγοράκια και κοριτσάκια! Για γέμιση βάλαμε ροκανίδι και βαμβάκι και τα ντύσαμε με κέφι και φαντασία… Ιδού το αποτέλεσμα: μοναδικό, χειροποίητο και… οικολογικό!

Με μεγάλη μας χαρά μάθαμε ότι η συλλογή  πλαστικών καπακιών που κάναμε μέχρι τώρα έπιασε τόπο. Το σχολείο μας συμμετείχε στη συγκέντρωση καπακιών που οργάνωσε η Πλακιώτικη Ένωση της Μήλου, με σκοπό την ανακύκλωσή τους με ανταποδοτικό χαρακτήρα. Από  τον Φεβρουάριο  του 2013 έως το Οκτώβριο του 2016, με τη συνδρομή πολλών συλλόγων, σχολείων και ιδιωτών του νησιού, συγκεντρώθηκε ποσότητα καπακιών άνω των 6 τόνων. Ως ανταπόδοση της εκστρατείας απεστάλησαν στη Μήλο από τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΝΟΜΟΥ ΠΕΛΛΑΣ δύο αναπηρικά αμαξίδια, ένα τροχήλατο ΠΙ, ένα κρεβάτι- εξεταστήριο, ένα στρώμα γυμναστικής και ένα πτυσσόμενο φορείο Μεταφοράς Ασθενών. Τα παραπάνω παραδόθηκαν στο Κέντρο Υγείας του νησιού μας.