“Όρνιθες” του Αριστοφάνη στο αρχαίο θέατρο Μήλου

festival-4 festival-2

 

Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης παρουσίασαν στο αρχαίο θέατρο του νησιού τους ” Όρνιθες”  του Αριστοφάνη.

Το έργο παρουσιάστηκε το 414 π.Χ. στα Διονύσια, χαρίζοντας στον δημιουργό του το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού Πολέμου, βρίσκοντας την ευκαιρία να διακωμωδήσει τους κόλακες του δήμου.

Δύο  φίλοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, επιθυμούν να βρουν τον Έποπα (που άλλοτε ήταν άνθρωπος, ο βασιλιάς Τηρέας) για να το ρωτήσουν σε ποια πόλη μπορεί κανείς να ζήσει ήσυχα και ειρηνικά.

Όταν βρίσκουν τον Έποπα, ο Πεισθέταιρος συλλαμβάνει την ιδέα να ιδρύσουν την πόλη των πουλιών στους αιθέρες, στο μεσοδιάστημα δηλαδή μεταξύ του κόσμου των ανθρώπων και του κόσμου των θεών.

Τα πουλιά εμφανίζονται αγριεμένα από την εισβολή των ανθρώπων. Όμως ο Πεισθέταιρος φουσκώνει τα μυαλά των πουλιών . Στο τέλος τα πείθει να ιδρύσουν τη Νεφελοκοκκυγία (= κατοικία των κούκων στα σύννεφα, την πόλη δηλαδή των πουλιών) με στόχο να αναδειχτούν σε ρυθμιστές της θεϊκής εξουσίας λειτουργώντας ως ενδιάμεσοι των θεών με τους ανθρώπους.

Πριν ακόμα καλά καλά χτιστεί η πόλη, καταφθάνουν διάφοροι εκμεταλλευτές και καλοθελητές που προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυση της Νεφελοκοκκυγίας.

Εν τω μεταξύ οι θεοί αρχίζουν να πεινούν και να ανησυχούν γιατί δεν φτάνει πια στους ουρανούς η τσίκνα των σφαχτών. Εμφανίζεται ο  φίλος των ανθρώπων, Προμηθέας, για να ενημερώσει μυστικά τον Πεισθέταιρο για τις αποφάσεις των θεών και να τον συμβουλέψει τι να κάνει, για να τους πάρει την εξουσία.

Φτάνουν οι Θεοί για τις διαπραγματεύσεις, αλλά για κακή τους τύχη αυτές  διεξάγονται δίπλα από ένα τραπέζι γεμάτο λαχταριστά φαγητά. Η πείνα των Θεών τους κάνει να υποκύψουν και να υποσχεθούν τον γάμο της Εξουσίας με τον Πεισθέταιρο (με τον Ευελπίδη στη δική μας εκδοχή).

Στη δική μας διασκευή, κρατήσαμε το βασικό κορμό της υπόθεσης, αλλάζοντας, αφαιρώντας ή προσθέτοντας ό,τι νομίζαμε, ώστε η παράσταση να γίνει δικιά μας!

Η ορχήστρα του ρωμαϊκού θεάτρου έγινε μαγικό χαλί, που μας ταξίδεψε στο χρόνο και μας χάρισε αυτή την αξέχαστη εμπειρία!